Opis
Biopreparat Biosan GS redukuje przykre zapachy w obiektach inwentarskich, na wysypiskach śmieci i śmietnikach, powoduje degradację amoniaku, azotanów i siarkowodoru, obniża pH i wilgotność ściółek i odpadów, przyspiesza mineralizację obornika i kompostu, a także hamuje rozwój patogennych drobnoustrojów, niszczy jaja owadów i endopasożytów.
Biosan GS to ekologiczny biopreparat o najwyższych na rynku parametrach skuteczności stosowany do obróbki nieczystości w miejscach z głębokimi ściółkami jak np: chlewnie, owczarnie, kurniki, jak również na wysypiskach czy hałdach ze śmieciami.Biosan GS powoduje przywrócenie równowagi mikrobiologicznej ekosystemów.
Jest całkowicie naturalny, przyjazny dla ludzi, zwierząt oraz otoczenia.
Nie wymaga dawek startowych, a jego skuteczność została udowodniona laboratoryjnie.
Skład i działanie Biosan GS:
W skład biopreparatu wchodzi odżywka startowa i kompozycja niepatogennych mikroorganizmów o ściśle ukierunkowanym działaniu powodującym:
rozpad i degradację szkodliwych substancji: amoniaku, azotanów, siarkowodoru.
zmniejszenie pH i wilgotności ściółek i odpadów
ukierunkowanie procesów fermentacyjnych zmniejszając udział fermentacji gnilnych i alkoholowych
przyspieszenie mineralizacji obornika i kompostów
hamowanie rozwoju patogennych drobnoustrojów, a także niszczenie jaj i form przetrwalnikowych owadów i endopasożytów
Dawkowanie:
Biopreparat stosuje się w ilości od 5 do 2 gramów na 1m2 powierzchni co 14 dni. Dawki wyższe zalecane są w początkowym okresie stosowania.
Wyliczoną i odważoną ilość preparatu należy rozsypać w miarę dokładnie na biodegradowaną powierzchnię. Aplikacja może być wykonywana w obecności zwierząt na stanowiskach inwentarskich.
Efekty stosowania Biosan GS:
Ograniczenie przykrych zapachów w pomieszczeniach inwentarskich, na hałdach i wysypiskach śmieci, śmietnikach, kompostowniach oraz w ich otoczeniu.
Znaczne obniżenie zawartości siarkowodoru i amoniaku w obiektach inwentarskich oraz miejscach stosowania preparatu, a także istotne zmniejszenie emisji tych gazów.
Redukcja powstawania chorobotwórczych bakterii, wirusów i grzybów oraz zmniejszenie ich emisji do środowiska.
Zmniejszenie chorób układu oddechowego i przewodu pokarmowego u ludzi i zwierząt oraz chorób kończyn u zwierząt.
Zredukowanie azotynów w ściółce i kompostach oraz w nawożonych nimi uprawach.
Ograniczenie przykrych zapachów podczas składowania i rozrzucania obornika, a także szybka i korzystna regeneracja zdegradowanej mikroflory glebowej.
Obniżenie wilgotności ściółek, pryzm z odpadami oraz w obiektach inwentarskich.
Znaczne ograniczenie ilości much i ich larw oraz form przetrwalnikowych endopasożytów.
